امروز پنجشنبه 13 اردیبهشت 1403 http://elmi.cloob24.com
0

آشنایی با تعدادی از این بیماریها:

اغلب خانمها حداقل یک بار در طول عمر خود عفونت مهبل را تجربه می کنند. واژینیت یک بیماری بسیار شایع می باشد ولی نه همیشه به فرم بسیار جدی نمی باشد. علل و به تبع آن درمانهای متفاوتی برای این بیماری وجود دارد.

* واژینیت چیست؟

واژینیت یک التهاب داخل مهبل (vagina)بوده که علائم آن شامل خارش – و سوزش مجرا است. یک مهبل طبیعی به طور دائم دارای ترشحاتی روشن و حتی کدر و دارای بوی خاص می باشد که خارش و سوزش ندارد. در مهبل طبیعی تعادلی از ارگانیسمهای متفاوت وجود دارد مثل باکتری ها و قارچها. هنگامیکه شخص دارای مهبل سالم می باشد این باکتریهای غیربیماریزا و جریان ترشحات طبیعی مهبل را در مقابل عفونتها محافظت می کنند، اگر این محیط مناسب به هم بخورد یا باکتریهای بیماریزا وارد مهبل شوند ممکن است مهبل طبیعی به سمت عفونی شدن و التهاب پیش رود. هنگامیکه مهبل عفونی شود افزایش ترشحات غلیظ به همراه بوی نامطبوع و خارش و سوزش و تورم مشاهده می شود.

علل زیر می توانند محیط طبیعی دفاعی مهبل را تغییردهند:

1 – آنتی بیوتیکها

2 – تغییر در سطوح طبیعی هورمونهای بدن که در حاملگی، شیردهی و یائسگی رخ می دهد.

3 – شستشوی مهبل، دئودورانتهای مهبل و صابونها

4 – مواد اسپرم کش

5 – نزدیکی جنسی

6 – بیماریهای منتقله از طریق جنسی

7 – تحریک

8 – مواد خارجی مثل نوارهای بهداشتی

* علائم:

هر خانمی نمای خاصی از ترشح طبیعی مهبل برای خودش دارد و تغییر در آن بایستی شخص را متوجه واژینیت کند. ولی نبایستی شخصاً تشخیص واژینیت را بگذارید چون ممکن است علامتی از یک بیماری بسیار جدی و خطرناک مثل سوزاک باشد.

تستها و تشخیص: در هنگام معاینه پزشک شرح حال شما را بررسی می کند. سپس نیاز به معاینه مهبل و اندامهای تناسلی شما بوده و پس از آن از ترشحات مهبل شما نمونه جمع آوری کرده و جهت بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه می فرستند. به خاطر داشته باشید 2 روز قبل از معاینه دوش واژن یا اسپری مهبل و هر درمان مهبلی بایستی قطع شده و هیچگونه دستکاری طی دو روز نبایستی انجام پذیرد.توجه داشته باشید در خانمهائی که باکره یا virgin هستند چون امکان معاینه واژینال وجود ندارد تشخیص دقیق و صحیح مشکل است.

* انواع واژینیت

سه نوع واژینیت خانمها را درگیر می کند:

1 – قارچی: افزایش رشد قارجها در مهبل به علت تغییرات هورمونی یا قند خون بالا یا کاهش مقاومت در مقابل بیماری اتفاق می افتد که علائم آن شامل:

الف – سوزش و خارش حتی هنگام ادرار کردن یا مقاربت

ب – ترشحات سفید متراکم

ج – بوی خفیف

بوده و درمان آن شامل کرمها یا شیافهای مهبلی ضدقارج می باشد.

2 – تریکوموناسی: تریکومونا نوعی انگل تک یاخته ای که از طریق مقاربت جنسی از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود علائم آن شامل:

الف – خارش و سوزش و تورم شدید مهبل

ب – ترشحات کف آلود خاکستری یا زرد – سبز

ج – بوی نامطبوع ماهی

د – درد حین ادرار کردن یا مقاربت جنسی

بوده و برای درمان آن نیاز به تجویز آنتی بیوتیک خوراکی وجود دارد. اغلب بیماران با یک دوز دارو درمان می شوند. همسر شخص مبتلا هم بایستی درمان شود و تا درمان وی بایستی از مقاربت اجتناب شود چون باعث آلودگی مجدد می شود.

3- باکتریایی: که باعث واژینوز باکتریایی می شوند که ناشی از رشد شدید باکتریها در مهبل می باشد که می تواند با علت ناشناخته باشد یا از طریق مقاربت جنسی انتقال یابد. علائم آن شامل:

1 – خارش، سوزش و تورم مهبل

2 – ترشحات آبکی خاکستری

3 – بوی نامطبوع ماهی

4 – درد حین ادرار کردن یا مقاربت

درمان آن شامل آنتی بیوتیک خوراکی یا روشهای دیگر می باشد. همسر بیمار هم بایستی همزمان درمان شود. تا پایان درمان از مقاربت اجتناب شود.

* پیشگیری: بستگی به تغییر در عادات و پوشش و سبک زندگی دارد:

1 – از صابونهای ملایم استفاده کنید و هنگام حمام کردن از تحریک مهبل اجتناب نمائید.

2 – سطح خارجی مهبل را روزانه شستشو داده و خشک نمائید.

3 – هنگام شستشو پس از اجابت مزاج سطح خارجی مهبل را از سمت جلو به طرف عقب شستشو نمائید تا میکروبهای مدفوع به سمت مهبل رانده نشوند.

4 – از دوش مهبلی و اسپری مهبلی و مواد مانند آنها اجتناب نمائید.

5 – در طی دوره قاعدگی مرتباً نوارهای بهداشتی خود را عوض نمائید.

6 – هنگام استفاده از مواد یا سواپهای اسپرم کش دقت لازم را مبذول دارید تا عفونتی را به مهبل انتقال ندهید.

7 – از لباس زیر مرطوب استفاده نکنید.

8 – از لباسهای زیر غیرکتانی استفاده نکنید.

9 – رعایت مسائل اخلاقی واجتناب از ارتباطهای جنسی غیر اخلاقی و غیر معمول و پر خطر.

10- اگر چاق هستید وزن خود را کاهش دهید.

11 – خواب و استراحت کافی داشته باشید.

12 – به اندازه کافی ورزش نموده و از استرسها پرهیز کنید.

0

بیماری واریکوسل یا واریسی شدن عروق بیضه در 10درصد مردان بالغ مشاهده می گردد و شایعترین عامل ناباروری مردان می باشد و تنها درمان قطعی آن جراحی می باشد. نوع شدید یا درجه 3 آن معافیت دائمی پزشکی از خدمت سربازی خواهد داشت.

بیماری واریکوسل چیست؟

واریکوسل یا واریسی شدن عروق بیضه شایعترین بیماری مردان پس از بلوغ می باشد و 10درصد مردان بالغ به آن مبتلا می باشند. واریکوسل شایعترین عامل ناباروری مردان می باشد. سن شروع بیماری معمولا در زمان بلوغ و یا بلافاصله پس از بلوغ می باشد ولی در سن کمتر یا سن بالا نیز ممکن است ایجاد گردد.

عامل ایجاد بیماری واریکوسل چیست؟

بیماری واریکوسل با واریسی شدن و گشادشدن عروق وریدی (سیاهرگهای)بیضه ظاهر می گردد که در دو گروه اولیه و ثانویه تقسیم بندی می گردد. در نوع اولیه، هیچ عامل ایجادکننده مشخصی وجود ندارد، گرچه تئوری اشکال در دریچه های لانه کبوتری وریدهای بیضه، طولانی بودن مسیر این وریدها و احتمال اثر فشاری سایر عروق و احشاء شکمی مطرح می باشد ولی هنوز علت مشخصی برای آن ثابت نشده است. این نوع عامل عمده واریکوسل است و 90درصد در سمت چپ می باشد. نوع ثانویه که بدنبال وجود عامل مشخص ایجادکننده انسداد در عروق داخل شکم ایجاد می گردد درصد کمی از واریکوسل ها را شامل می شود و علت ایجادکننده آن غالبا توده های شکمی، بخصوص تومورهای بدخیم می باشد که تشخیص آن مهم و حیاتی است.

علائم بیماری واریکوسل چیست؟

بیمار ممکن است با شکایت بزرگی، یا عدم تقارن بیضه ها، یا درد بیضه، و یا پس از ازدواج، با ناباروری مراجعه کند. ولی شایعترین فرم آن، بدون علامت، و بطور اتفاقی، حین معاینه، متوجه آن می گردند. درمعاینه، بزرگی و تورم عروق بیضه، بخصوص در سمت چپ مشهود است و درحالت ایستاده، و یا افزایش فشار شکمی تشدید می یابد و در حالت خوابیده از بین می رود (درصورتیکه تورم عروق درحالت خوابیده از بین نرفت، بایستی به نوع ثانویه آن شک کرد.)

افتراق واریکوسل ازنظر شدت بیماری:

بیماری واریکوسل ازنظر شدت به 3 درجه تقسیم بندی می گردد. در نوع درجه 1 اتساع عروق فقط حین فشار شکمی در لمس توسط پزشک قابل لمس، و تشخیص می باشد. در نوع درجه 2 با فشار شکمی، اتساع عروق، قابل مشاهده می گردد. و در نوع درجه 3 حتی بدون فشار شکمی، اتساع عروق، درحالت ایستاده قابل مشاهده می باشد. لازم به ذکر است نوع درجه 3 آن ازنظر قانون خدمت سربازی در ایران معافیت دائم و انواع درجه 1 و 2 معافیت از رزم خواهد داشت.

چه بیماری احتیاج به درمان دارد؟

همانگونه که گفته شد 10درصد مردان پس از سن بلوغ درجاتی از واریکوسل دارند ولی همه آنها احتیاج به درمان ندارند. اگر واریکوسل برای فرد، عارضه ای ایجاد کند لازم است درمان انجام گردد. درغیراینصورت احتیاج به درمانی نیست.

عوارض واریکوسل چیست؟

عوارض واریکوسل شامل ایجاد درد، آتروفی (کوچک شدن سایز و نرم شدن قوام بیضه)و ناباروری می باشد. درد ناشی از واریکوسل دردی با کیفت احساس سنگینی، که با فعالیت و ایستادن تشدید یافته و با استراحت بهبود می یابد.

آیا بیمار مبتلا به واریکوسل بدون عارضه احتیاج به پیگیری دارد؟

بلی؛ همانگونه که گفته شد اگر واریکوسل عارضه ای ایجاد نکند احتیاج به درمان نیست. ولی لازم است بیمار بصورت ماهانه، خود را معاینه کند. و درصورت کوچک شدن سایز بیضه، و یا تغییر در قوام آن، لازم است توسط پزشک معاینه شود.

همچنین اگر بیمار مبتلا به واریکوسل ازدواج نکرده و یا خواستار داشتن فرزند دیگری در آینده می باشد، بایستی هر 6 ماه با آزمایش اسپرم، ازنظر باروری بررسی گردد و درصورت شروع تغییرات و ضعیف شدن نطفه احتیاج به درمان دارد.

آیا درمان دارویی برای واریکوسل وجود دارد؟

جواب: خیر.

درمان واریکوسل فقط اقدامات مداخله گرانه (غیردرمان خوراکی یا دریافت دارو ازطریق تزریق)می باشد. در ساده ترین روش تزریق مواد ایجادکننده انسداد عروق از طریق پوست بداخل وریدهای بیضه مبتلاست که این روش درصد موفقیت کمتر و عارضه درد مزمن و یا هیدروسل بیشتری می باشد. بهترین درمان از نظر اینجانب درمان جراحی است.

روشهای جراحی واریکوسل چیست؟

جراحی واریکوسل یا به اصطلاح پزشکی واریکوسلکتومی اقدام به بستن وریدهای بیضه مبتلا می باشد که پس از انسداد این وریدها بتدریج بدلیل عدم حرکت خون، وریدهای مسدود شده کوچک شده و از بین می رود و واریکوسل برطرف می گردد. این اقدام از طریق برش کوچکی بر روی پوست شکم به طول 4-2 سانتیمتر قابل انجام است.

روشهای جدید جراحی واریکوسلکتومی چیست؟

روشهای جدید واریکوسلکتومی یکی انسداد عروق از طریق کاتتریزاسیون وریدی و انسداد عروق مبتلا است. که هزینه آن بالاست و درصد موفقیت آن بالا نیست ولی بصورت سرپایی و با کمترین درد انجام می گردد.

روش لاپاروسکوپی(laparoscopic varicocelectomy)که امتیاز آن برش کوچکتر و بزرگنمایی حین جراحی، ولی بدلیل عدم دسترسی جراح به وریدهای فرعی، احتمال عود واریکوسل بیشتر است و همچنین سه برش بر روی پوست بجای یک برش انجام می گیرد.

لازم است این نکته ذکر گردد که در نوع درمان جراحی وریدهای با سایز کوچک را که استعداد واریسی شدن در آینده دارد و منشاء عود واریکوسل درآینده خواهد بود. در روش جراحی معمولی قابل تشخیص نمی باشد ولی صدمه به بافت بیضه کمتر صورت می گیرد در هر صورت هر کدام از این نوع درمان ها مزایا و مضراتی دارند که باید جراح در نظر بگیرد و سبک سنگین کند.

آیا واریکوسلکتومی عارضه ای دارد؟

درجواب بایستی گفت که هر اقدام پزشکی احتمال عارضه دارد همانگونه که عدم درمان واریکوسل نیز احتمال بروز عارضه دارد.

عوارض واریکوسلکتومی شامل:

1- احتمال عود واریکوسل که در روش معمولی و سنتی واریکوسلکتومی 25% - 5% ذکر شده

2- ایجاد هیدروسل (آب آوردگی بیضه)که احتمال آن در روش معمولی جراحی واریکوسلکتومی 15- 5 درصد است.

3- عارضه سوم احتمال آتروفی بیضه که در روش جراحی معمولی کمتر از 3%است.

آیا عمل جراحی واریکوسلکتومی منجر به معلولیت یا ناباروری می گردد؟

این سؤالی است که بسیاری از بیماران قبل از جراحی سؤال می کنند و درجواب بایستی گفت که عمل واریکوسلکتومی جهت درمان یا جلوگیری از ناباروری انجام می گردد و خود منجر به ناباروری نمی گردد و پس از جراحی نیز فرد می تواند به فعالیتهای عادی روزمره و انجام ورزش و کار بطور معمول و قبل از جراحی بازگردد. لذا معلولیتی ایجاد نمی کند.

0

سوزاک‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ عفونی‌ در دستگاه‌ تناسلی‌ که‌ از راه‌ آمیزشی‌ منتقل‌ می‌شود. در مردان‌، این‌ عفونت‌ در پیشابراه‌ رخ‌ می‌دهد، در زنان‌، در پیشابراه‌ (مجرایی‌ که‌ ادرار را از مثانه‌ به‌ بیرون‌ هدایت‌ می‌کند)و نیز دستگاه‌ تولید مثل‌.

در هر دو جنس‌ ممکن‌ است‌ راست‌روده‌، گلو، مفاصل‌، یا چشم‌ها نیز درگیر شوند. این‌ عفونت‌ در تمام‌ سنین‌ رخ‌ دهد (حتی‌ کودکان‌ کم‌ سن‌ و سن‌ سال‌ که‌ مورد تجاوز قرار می‌گیرند). حداکثر شیوع‌ این‌ عفونت‌ بین‌ 30 ـ 20 سالگی‌ است‌. دوره‌ کمون‌ بیماری‌ (از زمان‌ ورود میکرب‌ تا بروز علایم‌)10 ـ 2 روز است‌.

علایم‌ شایع‌

زنان‌ معمولاً علایم‌ کمی‌ دارند یا اصلاً علامتی‌ ندارند. اما علایم‌ در مردان‌ معمولاً برجسته‌تر هستند.

سوزش‌ به‌ هنگام‌ ادرار

ترشحات‌ ضخیم‌ به‌ رنگ‌ سبز ـ زرد از آلت‌ تناسلی‌ مردان‌ یا مجرای‌ تناسلی‌ زنان‌

تب‌ خفیف‌ یا بدون‌ تب‌

گاهی‌ درد به‌ هنگام‌ مقاربت‌

درد مفاصل‌

بثورات‌، خصوصاً روی‌ کف‌ دست‌

0

علل ابتلابه بیماریهای گوارشی

خون‌ریزی از مجرای گوارشی یکی از شایع‌ترین مشکلاتی است که بیماران را مضطرب و وحشت‌زده به اورژانس می‌کشاند. یکی از مهم ترین نکاتی که پزشک در اورژانس از بیمار مبتلا به خون‌ریزی دستگاه گوارش سوال می‌کند، این است که این خون‌ریزی از دستگاه گوارش فوقانی است یا تحتانی.

چطور می‌فهمیم فردی دچار خون‌ریزی دستگاه گوارش شده است؟

استفراغ خونی، وجود خون قرمز در مدفوع و مدفوع سیاه رنگ از علایم خون‌ریزی دستگاه گوارش هستند. خون‌ریزی مجرای گوارش علل مختلفی دارد، از قبیل: زخم گوارشی، التهاب معده، واریس مری، آسیب مری، التهاب زخمی روده بزرگ، توده‌های سرطانی و هموروئید.

مدفوع قرمز یا قرمز- قهوه‌ای نشان‌دهنده چه مشکلاتی است؟

این علامت می‌تواند نشان‌دهنده چند مشکل باشد؛ به طور مثال پولیپ روده بزرگ، سرطان، بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو.

یکی از علل شایع‌تر خون‌ریزی‌های شدید مقعدی در افراد بالای 60 سال، خون‌ریزی معده یا دوازدهه است به خصوص اگر خون‌ریزی سریع و شدید باشد. خون‌ریزی آهسته‌ای که از معده یا دوازدهه منشا می‌گیرد و از مجرای روده عبور می‌کند، موجب سیاه شدن مدفوع می‌گردد. البته خوردن شیرین‌بیان یا ترکیبات آهن نیز می‌تواند باعث سیاه شدن رنگ مدفوع شود.

در صورت وجود خون در مدفوع چه کار کنیم؟

اگر متوجه وجود خون در مدفوع خود یا در سنگ توالت شدید، هر چه زودتر به اورژانس مراجعه کنید. منشا خون‌ریزی ممکن است مشکل ساده‌ای مثل هموروئید (بواسیر)باشد، اما شما باید از عدم وجود حالات جدی‌تری مانند سرطان روده بزرگ مطمئن شوید.

زخم معده

استفراغ‌های خونی چه تشخیص‌هایی را مطرح می‌کنند؟

خون استفراغ شده مطرح‌کننده خون‌ریزی از مری، معده یا قسمت فوقانی روده کوچک (دوازده)است.

خون‌ریزی بخش‌هایی از روده که پایین‌تر از دوازدهه قرار دارند، معمولا به سمت بالا، یعنی به معده بازنمی‌گردد، بلکه وارد مدفوع می‌شود. استفراغ خونی با رنگ قرمز روشن نیز نشان می‌دهد که خون‌ریزی تنها مدت کوتاهی قبل از بروز استفراغ آغاز شده است.

خونی که مدت زمان طولانی‌تر در معده باقی ‌مانده باشد، معمولا قرمز تیره یا قهوه‌ای رنگ است، یا شبیه تفاله ی ته‌نشین شده ی قهوه است.

خون‌ریزی‌های دستگاه گوارش چطور تشخیص داده می‌شوند؟

در خون‌ریزی قسمت فوقانی مجرای گوارش، پزشک از روشی به نام آندوسکوپی مجرای فوقانی استفاده می‌کند. در این روش یک لوله فیبر نوری کوچک از طریق مری پایین فرستاده شده و وارد معده می‌گردد تا محل خون‌ریزی را کشف کند.

در خون‌ریزی‌های مجرای گوارش تحتانی و پزشک ممکن است از کولونوسکوپی استفاده کند. کولونوسکوپی یعنی دیدن کلون یا روده بزرگ همان اندوسکوپی قسمت تحتانی دستگاه گوارش است اما لوله آن از طریق مقعد وارد شده و درروده بزرگ به سمت بالا هدایت می‌شود.

در اغلب موارد تشخیص وجود خون در مدفوع فقط از طریق انجام تست‌های آزمایشگاهی امکان‌پذیر است، زیرا مقدار خون، کمتر از مقداری است که قابل رویت باشد و به این حالت "خون مخفی" گفته می‌شود.

درمان خون‌ریزی‌های دستگاه گوارش چگونه صورت می‌گیرد؟

درمان بستگی به علت و شدت خون‌ریزی دارد.

در خون‌ریزی واریس مری ممکن است از روش‌های گوناگونی برای توقف خون‌ریزی استفاده شود. اگر خون‌ریزی از یک دیورتیکول منشا گرفته باشد، تزریق مستقیم دارو به داخل سرخرگ تغذیه کننده آن می‌تواند خون‌ریزی را متوقف کند. در خون‌ریزی ناشی از زخم، گاستریت (التهاب معده)، پولیپ‌ها یا بواسیر (هموروئید)درمان عامل زمینه‌ای در اغلب موارد باعث توقف خون‌ریزی می‌شود.

گاهی اوقات با استفاده از جریان الکتریکی یا نور لیزر که از طریق یک اندوسکوپ به محل منتقل می‌شود، می‌توان خون‌ریزی معده، دوازدهه یا روده بزرگ را متوقف ساخت. در مواردی که خون‌ریزی به این درمان‌ها پاسخ نمی‌دهد، عمل جراحی ضرورت می‌یابد.

0

یبوست حالتی است که درآن مدفوع سخت و کوچک است و برای برطرف شدن آن (اجابت مزاج)نیاز به استفاده از داروست.بعضی افراد از مسهل های مختلفی برای رفع یبوست استفاده می کنند. ولی در بیشتر مواقع با استفاده مداوم از مسهل، قدرت طبیعی کولون کاهش یافته و اجابت مزاج طبیعی و بدون استفاده از مسهل مشکلتر می گردد.

موثرترین درمان برای یبوست ایجاد یک تغییر مهم در رژیم غذایی است که البته امروزه کمتر به آن توجه می شود.

در واقع کولون به استفاده از مسهل عادت می کند. همچنین استفاده از مسهل مانع از بروز علایم هشدار دهنده مهمی مانند یبوست و درد،هنگام اجابت مزاج می شود. بدون وجود این اخطا رها، افراد همچنان به خوردن غذاهایی که واقعاً می توانند عامل خطرناکی برای به خطر افتادن سلامتی آنها باشند، ادامه می دهند. موثرترین درمان برای یبوست ایجاد یک تغییر مهم در رژیم غذایی است که البته امروزه کمتر به آن توجه می شود.

اغلب انواع بیماریهای دردناک روده به به قسمت انتهائی روده مربوط می باشند. برخی از این مشکلات تنها دردسرسازند. اما برخی زندگی بیماررا مورد تهدید قرارمی دهند. به هرحال نباید مشکلات ساده و یا بیماریهای خطرناک را به عنوان قسمت طبیعی از روند زندگی تحمل کرد.

یبوست معنای متفاوتی برای افراد مختلف دارد. طبق بررسی های انجام شده، بعضی از افراد هر شش تا دوازده روز و آن هم با کمک مسهل های قوی اجابت مزاج دارند و حتی این مسئله را به عنوان امری طبیعی پذیرفته اند. فعالیت و حرکت روده برای دفع، به میزان سلامتی افراد بستگی دارد. برای بعضی از افراد حرکت روده و اجابت مزاج درهردو روزیکباررا عده ای طبیعی میدانند درحالیکه فرد دیگری ممکن است روزانه سه باروحتی بیشتر دفع انجام دهد و هر دو آنها ممکن است کاملاً سالم باشند البته من معتقدم یکبار روزانه کاملا طبیعی است و غیر از این باید بررسی شود ولی این نکته راهم متذکر شوم که بیش از دو بار لازم است عوارض دفع زیاد بررسی گردد.

معمولاً وریدهای پا (رگی که خون را به قلب برمی گرداند)در افراد مبتلا به یبوست بر اثر فشار بیش از حد هنگام حرکت دشوار مدفوع در روده آسیب می بینند. در طول رگ های پا دریچه هایی به فواصل متناوب قرار دارند که به حرکت جریان خون به طرف بالا و قلب کمک می کنند. این دریچه ها تقریباً به شکل یک نردبان متحرک هستند و در برابر حرکت خون به طرف پایین بر اثر فشارجاذبه مقاومت می کنند.

این دریچه ها بر اثر فشار زیادی که برای حرکت مدفوع خشک و سفت نیاز است، بیش از حد کشیده شده و صدمه می بینند و طولی نمی کشد که این دریچه ها دیگر برای نگهداشتن خون، فاقد کفایت می گردند. و اگر دریچه ها خوب کار نکنند همواره یک ستون 6اینچی از خون بر روی رگ های پایینی فشار می آورد. یکی از نتایج این فشار نامشهود واریس ورید (رگ)پا است. ظهور شبکه درهم پیچیده آبی رنگ و دردناک بر روی پاها از علایم مشخصه واریس می باشد. گاهی رگ ها در واریس زخم شده و موجب خونریزی می شوند. چنین وضعیتی ممکن است در ناحیه مقعد نیز رخ دهد.

یبوست به دلیل اختلالات روحی بوجود نمی آید یا حداقل با اطمینان می توان گفت که، این مسئله عامل اصلی نیست. اگر چه پس ازعمری تحمل درد و رنج ناشی از مشکلات روده، هر کسی در مورد سلامت و قابلیتها یش، شک خواهد کردولی مجددا لازم است ذکر کنم که بعضی دارو های عصبی و بیماریهای غصبی ممکن است منجر به یبوست گردد مثلا مصرف دارو های آرام بخش باعث کم کاری روده که هیگام مصرف این دارو ها این نکته باید در نظر گرفته شود.

توصیه های تغذیه ای مناسب در درمان یبوست:

1- رژیم غذایی متکی بر کر بوهیدرات به همراه سبزیجات و میوه جات مطمئن ترین درمان برای یبوست است.

2- تقریباً اکثر مردم، اثرات مثبت آلو را در مورد یبوست می شناسند. آلو می تواند به فرد مبتلا به یبوست کمک کند. بدین طریق که تغییراتی در افزایش فعالیت قسمتهای پایینی روده داده و به یبوست پایان می دهد.

3- مصرف حبوبات (حبوبات حاوی انواع فیبرها بخصوص فیبرهای بسیارجاذب آب، یعنی سلولزوهمی سلولزمی باشند)می تواند به اجابت مزاج تا حد زیادی کمک نماید.

4 - نوشیدن روزانه بین 8 تا 12 لیوان آب

بطور کلی من به بیمارانم متذکر می شوم مصرف بلند مدت هر دارو ویا ماده محرک روده ای برای تحرک بیشتر پس از چندی باعث عادت روده می گردد و حرکات روده به همان وضع اولیه برمی گردد بنابراین مرتب باید این مواد را عوض کنیم و بگذاریم روده به ان عادت کند مثلا یک هفته دارو و یا ماده شماره 1 هفته دیگر ماده شماره 2 هفته بعد شماره 3 و تا 6یا 7 هفته انگاه به هفته اول برگردیم.

0

هموروئید چیست؟ هموروئید یک نوع واریس وریدی است که در ناحیه رکتوم (راست روده)ایجاد می شود. ممکن است این توده های هموروئیدی به بیرون مقعد هدایت شوند و گاهی نیز بر اثر پاره شدن وریدی خون در زیر مخاط و در داخل توده های هموروئیدی تجمع کرده که بسیار درد ناک است و معمولا در بیرون از مقعد ظاهر می شوند که برای رهائی از درد باید تخلیه و محل ان با لیزر سوزانده شود در اثر وارد شدن فشار زیاد در هنگام دفع این

تجمع وریدی پرخون شده و متورم می گردد و در صورت تکرار فشار و یبوست سطح ان زخم شده وباعث خونریزی می گردد. اغلب این خونریزی در انتهای دفع دیده می شود علائم هموروئید خونریزی مقعد بیرون زدگی توده ای و یا توده هائی از مقعد و درد. بیرون زدگی ممکن است ازدور تا دور مقعد باشد که در این موارد تنها راه درمان درمان با لیزر است ومقعد همانند یک گل می شود که سوراخ در وسط و بیرون زدگی ها مثل گل برگهای یک گل در اطراف میمانند. عوامل ایجاد کننده هموروئید: اغلب یبوست است ولی اسهال مزمن و زور زدن در هنگام اجابت مزاج و سن بالا و حاملگی و عوامل ارثی و ورزشهای سنگین مثل وزنه برداری بدون آمادگی جسمانی قبلی و رژیمهای غذائی نا مناسب و مدفوع سفت و چوبی و بالا رفتن سن و شل شدن مخاط و اسفنکتر مقعد"درمان هموروئید: هموروئید با روشهای مختلفی درمان می شود که مبحث درمان هموروئید خود یک کتاب است. 1- روش جراحی که در مواردی برای درمان هموروئید بکار میرود حتما باید در بیمارستان و تحت بیهوشی عمومی و یا اسپاینال (بی حسی کمری)صورت گیرد و در موارد پیشرفته بکار میرود و مراقبت بعد از عمل طولانی مدت دارد 2- روش درمان با حلقه لاستیکی یا رابربند که این روش برای مواردی بسیار موثر است. ولی برای مواردی که توده های هموروئیدی داخلی باشد زیرا در داخل مقعد اعصاب حسی کمتری نسبت به خارج مقعد دارد و اگر در هموروئیدهای خارجی بکار رود ممکن است توام با درد شدید باشد در این روش عوارضی مانند خونریزی ممکن است دیده شود ولی نادر است و قابل کنترل 3- درمان با روش داپلر که با دستگاه مخصوص ابتدا شریان یافت می شود سپس این شریان بسته می شود و در مرحله بعد ورید بسته می شود.

این روش در عمل کار ساده ای نیست و پیدا کردن شریان و بستن ان بخوبی و سادگی صورت نمی گیرد و

نهایتا همان روش رابر بند (حلقه لاستیکی)می شود این روش هم برای توده های بیرونی کارآیی ندارد 4- درمان با لیزر: این روش امروزه بسیار متداول شده زیرا در مقایسه با سایر روشها بسیار ساده تر کم هزینه تر و کم عارضه تر است و نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد (البته در مواردی که شخص بیمار بسیار حساس است و بیهوشی عمومی خواست بیمار است کار ساده تر می شود)دوران نقاهت بعد از عمل کوتاه تر است. نکته ای که لازم است متذکر شوم این است که از جهتی دو نوع لیزر وجود دارد یکی لیزر های کم توان و دیگری لیزر های پرتوان درمان با لیزر کم توان ممکن است باعث عود بیماری شود زیرا درمان بصورت کوچک کردن موقت انجام می شود و پس از چندی توده هموروئیدال به وضع اولیه اش بر می گردد ولی لیزری که در مرکز ما انجام می شود لیزر پرتوان است و درمان اساسی و دائمی است.روش درمان بواسیر با لیزرگاها با سایر روشهای درمان توام می شود که خود اینجانب از بانیان این کار بوده ام مثل توام کردن این روش با رابر بندینگ(حلقه لاستیکی)و روش فریزینگ که همان یخ زدگی است با رابربندینگ و لیزر که ممکن است در مواردی خاص نتیجه بهتری بدهد ولی اصل درمان همان درمان با لیزر است. لازم است توضیح داده شود که در اغلب مراکز درمانی با لیزر از روش سوزاندن یعنی کوتریزاسیون استفاده می شود ولی در این مرکز با دستگاه بسیار پیشرفته ای که در اختیار است از روش کواگولاسیون و بصورت زیر مخاطی هموروئید را درمان جراحی می کنیم;. این دستگاه با فیبر لیزر رادیال شیرینکیج کار می کند یعنی در زیر مخاط میرود و توده هموروییدی وعروقش را از بین میبرد و در نتیجه توده هموروئیدی محو می گردد

شقاق:

شقاق مقعد یک زخم طولی درمحل تقاطع رینگ مقعد ولوله رکتوم (کانال انال و در محل انورکتال)می باشد که با درد و خونریزی همراه است. شقاق حاد معمولا با درمان محافظتی بهبود می یابد ولی شقاق مزمن اکثرا نیاز به جراحی پیدا می کند.

تعریف شقاق:

زخم ناحیه مقعد را شقاق مفعد گویند.شقاق ممکن است در نقاطی دیگر بجز مقعد نیز دیده شود مثلا در خانمها بعد از زایمان در پستان و گاهی در گوشه لب ممکن است ایجاد شود. شقاق در تمام سنین حتی شیرخواران ممکن است مشاهده شود.این پارگی سبب اسپاسم اسفنکتر داخلی مقعد ودرد می شود.شقاق طبق مقالات خارجی در مرد وزن مساویست ولی در جامعه ی ایرانی در زنها بیشتر است.

علایم:

درد شدید به هنگام اجابت مزاج و گاهی بعد از اجابت مزاج،وجود رگه های خون روی مدفوع و کاغذ توالت بطور کلی میزان خونریزی در شقاق کم است و سوزش و خارش از علائم بیماری شقاق می باشند.علایم شقاق عود کننده است یعنی ممکن است در زمانهائی هیچ علائمی دیده نشود و پس از چندی مجددا علائم ظاهر شوند

علل:

مدفوع سفت وحجیم،اسهال طولانی و زمینه های ارثی

عوامل افزایش دهنده ی خطر:

یبوست،بیماری کرون،زایمان،معاینه داخلی مقعد،جسم خارجی

پیشگیری از شقاق:

جلوگیری از یبوست با غذای پرفیبر ومایعات فراوان،رفع دیگر علل از قبیل اسهال

تشخیص:

با دیدن زخم در مقعد تشخیص داده می شود.برای رد علل دیگر خونریزی می توان معاینه داخلی انجام داد.اگر بیمار درد شدید دارد معاینه داخلی مقعد باید تا بهبودی به تعویق بیفتد.اگرشخص شقاق های متعدددارد یا در محل غیر معمول مثلا سمت چپ یا راست زخم داردباید احتمال بیماریهای دیگر بررسی شود،از قبیل:بیماریهای التهابی روده (کولیت اولسرو و پروکتیت اولسرو)سیفلیس،نقص سیستم ایمنی،سل،ایدز،کانسر مقعد.

درمان شقاق:

در صورتی که از شروع علایم کمتر از شش هفته گذشته باشد به ان شقاق حاد می گوییم.شقاق حاد در موارد بسیاری به درمان داروئی پاسخ می دهد.اگر بیش از هشت هفته از شروع علایم گذشته باشد شقاق مزمن اطلاق می شود و به درمان دارویی جواب نمی دهد.شقاق مرمن اکثرا حاشیه برجسته دافیبروتیک شده وزایده پوستی در انتهای ان دیده می شود و باید تحت درمان جراحی قرار گیرد

اصول درمانی:

درمان یبوست با رژیم پر فیبر ومایعات وگاهی ملین،و در مواردی که اسهال مزمن وجود دارد درمان اسهال و کنترل درد،گرم کردن موضع.بی حس کننده های موضعی همراه با کورتیکوستروییدها برای کنترل درد استفاده می شود.اسپاسم اسفنکتر داخلی معمولا با درمان داروئی از بین نمیرود نیتروگلیسیرین ودیلتیازم باعث پرخونی محل و در نتیجه منجر به تسریع در بهبودی زخم و نهایتا کاهش یا از بین رفتن اسپاسم می گردد.در مواردی که پماد نیتروگلیسیرین موجب سردرد می شود پماد دیلتیازم بهتر است. گاهی از تزریق بوتاکس نیز در درمان شقاق استفاده می شود.نشستن در لگن اب گرم به مدت حداقل ده دقیقه وسه بار در روز به کاهش اسپاسم اسفنکتر و درد کمک می کند

درمان جراحی شقاق:

در مواردی که شقاق به درمان دارویی جواب ندهد یا بعد از درمان مجددا عود کند توصیه به عمل جراحی می شود.عمل ترجیحی، قطع قسمتی از اسفنکتر داخلی می باشد که در نتیجه ان فشار از روی اسفنکتر کاهش یافته وزخم ترمیم می شود.در4 درصد موارد بعد از این عمل بی اختیاری در دفع گاز یا مدفوع پیش می اید که این درصد در افرادی که به روش های دیگر مثلا دارو درمان می شوند مشابه است لذا بهترین روش در درمان شقاق شل کردن اسفنکتر است.

کاربرد لیزر در درمان شقاق:

کاربرد لیزر در درمان شقاق اگثرا در از بین بردن زوائد اضافی اطراف مقعد بکار میرود و درمان شقاق بمعنی واقع بکار نمیرود. ولی در موارد زوائد اضافی و گاهی زخمهای بیرونی چون بخیه بکار نمیرود باعث کاهش درد می شود و بسیار مفید است.

فیستول مخرج:

معمولاً بدنبال یک آبسه (دمل)اطراف مقعد به وجود می آید که معمولاً آبسه نیاز به تخلیه اورژانس با لیزر یا جراحی داشته و در 50 درصد موارد به دنبال درمان آبسه فرد دچار فیستول می گردد. علامت اصلی آن ترشح چرکی طولانی مدت از یک سوراخ و گاهی چند سوراخ از اطراف مخرج می باشد.

بنا به تعریف یک فیستول باید حداقل 2 دهانه داشته باشد که بوسیله یک مجرای توخالی به یکدیگر متصل می شوند. اغلب فیستول های مخرج از غدد مترشح بلغم(muccos)مستقر در کانال مخرج منشا می گیرند. این غدد ابتدا عفونی می شوند و سپس عفونت به آبسه منجر می شود و زمانیکه آبسه باز یا پاره شود فیستول پدید می آید که ممکن است زیر پوستی- زیر مخاطی- داخل عضلانی و یا زیر عضلانی باشد. و نیز فیستول می تواند قدامی یا خلفی و یا منفرد یا مرکب یا نعل اسبی باشد.

علائم: شکایت اصلی معمولا ترشح مداوم یا متناوب است. معمولا سابقه آبسه عود کننده که خودبخود یا با جراحی تخلیه شده است وجود دارد گاهی یک برجستگی که از آن چرک خارج می شود یا بهبود یافته دیده می شود. مجرای فیستول مانند طنابی لمس می شود و مسیر آن در مجاورت اسفنکتر و سوراخ اولیه قابل لمس است. فیستول هایی که به مدت طولانی عفونی و بدون درمان مانده اند می توانند سبب عفونت های منتشر بشوند. سرطان(کارسینوم)در فیستول هایی مزمن و درمان نشده درموارد زیادی گزارش شده است و درمان موثر فیستول در واقع پیشگیری از این واقعه است.

درمان: نکته مهم در درمان فیستول آنست که درمان داروئی به کمک آنتی بیوتیک و غیره هیچ جایگاهی نداشته و تنها درمان موثر انجام جراحی با لیزر یا بصورت سنتی می باشد. درمان جراحی(فیستولوتومی)معمولا تنها درمان موثر است و جهت انجام آن سوراخ خارجی و داخلی(اولیه)باعبور پروب (میله فلزی نازک و قابل انعطاف و نرم)و با استفاده از آب اکسیژنه و بلدومتیلن رقیق باید پیدا شوند و مجرا یا مجاری فیستول باید بطور کامل مشخص شوند و مجرا در تمامی طول آن بازunroffed شود بطوریکه فیستول به شکل یک زخم باز درآید و باید مطمئن شد که زخم حاصل از عمق به سطح بطور خود به خود ترمیم می شود. و در تمام روش های درمانی اعم از جراحی معمولی و یا لیزر 5 تا 10 درصد بسته به طول و عمق فیستول احتمال عود وجود دارد.

کیست موئی:

کست موئی در نفاط مختلف بدن که محل رویش مو باشد می تواند ظاهر شود شایع ترین محل کیست موئی در درجه اول درقسمت صورت در اقایان و در خانمها زیر بغل و ناحیه عانه است و در مرحله بعد قسمت تحتانی ستون فقرات در ناحیه ساکروم و یا دنبالچه می باشد بیماران معمولا با شکایت ترشح یا درد در این ناحیه مراجعه می کنند. علامت آن وجود یک یا چند عدد سینوس و یا سوراخ در این ناحیه می باشد اگر بیمار در مراحل اولیه مراجعه کند می توان بدون عمل جراحی و فقط با فیبر لیزر کیست را از بین برد که معمولا این اتفاق رخ نمی دهد و در ان زمان شخص مراجعه نمی کند زیرا علائمی نداشته که وادار به مراجعه به پزشک شود ولی اگر بیمار در مراحل بعدی و با عوارض مراجعه کند باید بافت حاوی این کیست با نوع دیگری از لیزر یا بدون لیزر برداشته شود.چون عود این بیماری شایع است هنگام عمل باید بافت حاوی سینوس بطور کامل برداشته شود و بعد از عمل نیز بیمار باید از رویش مو در این ناحیه جلوگیری کند.

سینوس پایلونیدال:

از سن 24-15 سالگی رخ داده و بعد از سن 40 سالگی غیر شایع است.این بیماری در مردان شایعتراست ولی این جانب در چند سال اخیر بخصوص بعد از متداول شدن کامپیوتر و کار با ان و همه گیر شدن این پدیده قرن اخیر در زنان و مردان به یک اندازه و یا تقریبا به یک نسبت دیده می شود و گاهی بدون علامت بوده وفقط در معاینه سوراخهای ریز پوستی دیده می شود وگاهی ترشحات چرکی یا خونابه ای از این سوراخها خارج می شود.شیوع 27نفر در هر 100000 نفر است.

علت کیست مویی یا اتیولوژی بیماری:

دو علت برای ان بیان می کنند:

1- علت اصلی فرورفتن موهای این ناحیه به داخل پوست است.به همین علت این بیماری در افراد پرمو و افرادی که شغل نشسته دارند بیشتر دیده می شود. 2- علت ارثی. عوامل موثر دیگر شامل:نشستن های طولانی،چاقی "تعریق شدید" سابقه خانوادگی "شکاف عمیق بین دو باتک "شغل افرادی که در محل کار به طور طولانی حالت نشسبه دارند. فشار شدید و یا ضربه های تکرار شونده به این ناحیه.در جنگ جهانی دوم بیشتر از 80 هزار سرباز به علت مشکلات مربوط به کیست مویی در بیمارستان بستری شدند که بیشتر انها راننده های جیپ یا شبیه ان بودند زیرا در این راننده ها ناحیه استخوان دنبالچه تحریک شده یا تحت فشار شدید بود.به همین علت به این بیماری بیماری راننده های جیپ میگفتند

علایم کیست مویی:

گاهی اوقات هیچ علامتی در این بیماری دیده نمی شود ولی اکثرا درد،عفونت،قرمزی،تب و لرزو ترشح چرکی،گرمی پوست،ورم،اگر مجرای این سوراخها بسته شود ترشحات چرکی داخل حفره تجمع پیدا کرده وباعث ایجاد ابسه می شود که با درد شدید همراه است.

تشخیص کیست مویی:

تشخیص کیست مویی با معاینه فیزیکی و دیدن سوراخهای ریزبین دو باتک داده می شود و بطور معمول ازمایش خون و عکسبرداری لازم نیست

تشخیص افتراقی کیست مویی:

تشخیص افتراقی شامل کیست درموئید و تراتوم این ناحیه است.تظاهرات کیست مویی می تواند شبیه تراتوم این منطقه باشد که به همین علت تشخیص درست خیلی مهم است زیرا اگر تشخیص تراتوم باشد موضع باید کاملا خارج شده و با انکولوژیست مشاوره شود.

عوارض کیست مویی:

ابسه،عود کیست{50-40٪} عفونت منتشر،بطور نادر کانسر پوست اسکواموس سل کارسینوما

درمان کیست مویی:

اگر شخص با ابسه ی این ناحیه مراجعه کند باید تحت عمل جراحی اورژانس تخلیه ابسه قرار بگیرد و انتی بیوتیک تجویز شود.وقتی ابسه تخلیه شد مدتی طول میکشد تا التهاب پوستی رفع شود.وقتی عفونت والتهاب پوستی کاملا بهبود پیدا کرد می توان عمل اصلی خارج کردن کیست را انجام داد. گاهی اوقات هم در همان سانس اول کیست را می توان خارج کرد و بیمار را از عذاب بیشتر نجات داد.

اگر در معاینه ی شخصی که با ابسه این ناحیه مراجعه می کند سینوس واضح پوستی دیده نشود ممکن است این ابسه به دلیل کیست مویی نباشد و با تخلیه اولیه بهبود یابد.وقتی تشخیص کیست مویی برای بیمار گذاشته می شود عمل جراحی اصلی باید هرچه سریتعر برای بیمار انجام شود.زیرا با گذشت زمان وسعت کیست مویی بیشتر شده و عوارض ان مانند فیستول به سطح پوست ممکن است بروز کند

روش های جراحی کیست مویی:

جراحی به روش باز:این عمل با بی حسی موضعی و یا نخاعی و یا بیهوشی عمومی انجام می شود.در این روش بافت حاوی کیست باید بطور کامل خارج شود.اگر کیست بطور کامل خارج نشود احتمال عود زیاد است و به همین خاطر می توان از تزریق مواد رنگی قبل از شروع عمل کمک گرفت.البته این کار زاید کار ساز نیست و حین عمل ممکن است مواد زنگی منتشر و منجر به وسعت غیر ضروری عمل شود.بعد از خارج کردن کیست، زخم باز گذاشته شده و با گاز مرطوب پر می شود.یک تا دو روز بعد می توان گازها را خارج کرده وزخم را با سرم نمکی شستشو داد.

گاهی می توان از ژل یا پمادهای تسریع کننده رشد بافتی کمک گرفت. این جانب روشی خاص برای رشد بیشتر بافت بکار میبرم که با سایر روشها قابل مقایسه نیست و بسیار کار را تسریع می کند و بیمار را از این ناراحتی بسرعت رها میبخشد.در روش کلاسیک پانسمان زخم باید با گاز مرطوب پر می شود.زخم ممکن است در روزهای اول ترشح زیادی داشته باشد که غیر طبیعی نبوده و عفونی نیست.اگر داخل زخم با گاز پر نشود ترشحات در این محل جمع شده وبوی بد می گیرد.قبل از انجام پانسمان بیمار می تواند حمام کرده و داخل زخم را شستشو کند یا در لگن اب گرم ونمک یا کمی بتادین بنشیند.در این روش بعد از 3-2 ماه زخم ترمیم خواهد شد،تمام این روشها کلاسیک است ولی من برای پانسمان روشی دیگر را انجام میدهم.امروزه از مواد دیگری برای شستشو و همچنین رشد زیاد تر بافت استفاده می شود.

جراحی به روش بسته:

در این روش بعد از خارج کردن کیست،زخم به روشهای مختلف بسته می شود.بسته به نظر جراح می توان از درن برای خارج کردن ترشحات استفاده کرد.بخیه ها 14-10 روز بعد خارج می شود.بستن زخم بوسیله فلپ بطور اصلی در کیست های عود کرده یا دچار عارضه انجام می شود.این روش اسکار را کمتر کرده و باعث مسطح تر شدن فاصله ی بین دو باتک و کمتر شدن عود می شود.ولی اثرات پوستی بیشتر روی بدن بیمار گذاشته می شود و این روش در خانمها پسندیده نیست.

مراقبت های بعد از عمل:باید حداقل دو بار در روز پانسمان صورت گیرد و داخل زخم با سرم و مواد دیگری که باعث رشد بیشتر بافتهای ان ناحیه شود استفاده کرد و این جانب ان مواد و کارها را به بیمارانم اموزش خواهم داد و یکی از نزدیکانش را مامور انجام پانسمان خواهم کرد.که دیگر جای نگرانی ندارد.

در روش جراحی به روش بسته:

بیمار در روزهای اولیه پانسمان دارد.گاهی پزشک مربوطه برای بیمار درن (درن یک لوله لاستیکی و یا پارچه ای است)برای تخلیه ترشحات می گذارد که پس از کاهش ترشحات می توان ان را خارج کرد.بسیاری با گذاشتن درن موافق نیستند زیرا همان گونه که درن ترشحات درونی را خارج می کند می تواند الودگی بیرونی را هم به داخل هدایت کند (به علت نزدیکی این ناحیه به مقعد)به همین علت باید مراقب بود که زخم الوده نشود و شاید بهتر است از درن استفاده نشود.معمولا بخیه ها بعد از 10 تا 14 روز خارج می شود.

نکته مهم در هردو روش این است که شخص باید بعد از عمل از تجمع ورشد مو در این ناحیه جلوگیری کند و بهتر است مرتب ناحیه تراشیده شود. گاهی اوقات جراح موهای لبه زخم را میسوزاند تا از رشد موها به داخل جلوگیری کند البته محل ورود مو به زخم مشخص نیست و شاید تراشیدن ناحیه بهترین کار برای جلوگیری از ورود مو به داخل بدن باشد.

عوارض بعد از عمل جراحی:

عفونت زخم"ترمیم ضعیف زخم"عود

پیش اگهی کیست مویی

در صورت درمان نادرست و ناقص حدود 50 درصد بیماران ممکن است عود را تجربه کنند اما پیش اگهی طولانی مدت عالی است.در موارد نادر ممکن است کانسر رشد کند و پیش اگهی را تغییر دهد.مرگ ومیر از کیست مویی بی نهایت نادر است.

کاربرد لیزر در کیست مویی:

1- استفاده از لیزر برای از بین بردن موهای زاید:لیزر های مختلفی با طول موجهای گوناگون برای ازبین بردن موهای زائد استفاده می شوند.موهای مشکی وضخیم به این لیزرها خیلی خوب جواب می دهندو برعکس موهای بور و کرکی و کم رنگ به لیزر خوب جواب نمی دهند.بیمار باید بعد از عمل نظافت این ناحیه را رعایت کرده و از رشد موهای زائد در این ناحیه جلوگیری کند.نواحی یک تا دوسانتیمتر اطراف محل عمل شده وقسمت تحتانی تا ناحیه مقعد باید بطور مرتب از نظر رشد موهای زائد بررسی شده وتمیز شود.

2- استفاده از دیود در درمان کیست مویی {در مراحل اولیه بیماری می توان با فیبر دیود وارد کیست شده وجداره ی کیست را از بین برد،در این صورت نیاز به جراحی نیست}البته در این مرحله علائم در حداقل ظاهر شده و یا بیماری بدون علائم است انی جانب با این روش موافق نیستم و انرا کاری غیر علمی میدانم زیرا باید کیست کاملا و بدون جا گذاشتن قسمتی از کیست خارج شود.

در بعضی از کلینکها روشی خاص برای درمان کیست موئی بکار میرود که اتفاقا بیمار هم در ابتدا بسیار راضی به نظر میرسد ولی پس از چندی مجددا عود می کند ولی متاسفانه انجام می شود و بیمار پس از مدتی مجددا با علائم عود بیماری وسیع تر شدن بیماری

مراجعه می کند ولی این بار بعلت چسبندگی بافتی براحتی مرتبه اول بافت کیستیک جدا نمی شود.

3- استفاده از لیزر دی اگسید کربن برای برداشتن کامل ضایعه در مراحل پیشرفته کیست مویی:با این لیزر می توان بافت حاوی کیست را بطور کامل برداشت.این روش درعمل کیست مویی وسیع؛کیست مویی با سینوس های متعدد و کیست مویی عارضه دار استفاده می شود.محاسن استفاده از این لیزر در عمل کیست مویی شامل:

- به علت بسته شدن عروق کوچک توسط لیزر خونریزی حین عمل کیست مویی به حداقل میرسد

- لیزر عصب های قطع شده ی حین برش جراحی را ترمیم می کند و به همین علت درد بعد از عمل کیست مویی کاهش میابد.

و از همه مهمتر اینکه لیزر دی اگسید کربن هنگامی که به بستر زخم تابانده می شود باعث از بین رفتن ریشه های باقیمانده احتمالی حین عمل کیست مویی می شود.

4- استفاده از لیزر درمانی بعد از عمل برای سرعت بخشیدن به ترمیم زخم.

0
در زمینه اجرای سازه های فلزی با توجه به اینکه اتصالات اسکلت های فلزی پیش ساخته در بم بصورت پیچ و مهره ای طراحی گردیده است، توجه به نکات زیر الزامی می باشد:
1- با توجه به پس لرزه هایی که در این مدت هر چند یکبار شهر بم شاهد آن بوده و خواهد بود، باید برای بستن کلیه مهره های مورد استفاده از واشرهای فنری استفاده گردد تا این لرزش ها موجب شل شدن پیچها نگردد.
[تصویر: 1438859269.jpg]
شکل: نمونه پیچ و مهره و واشر مناسب و مورد استفاده در اسکلت­ های فلزی بم.
[تصویر: 1461730039.jpg]
شکل: نمونه پیچ و مهره استفاده شده با واشر.
2- توجه داشته باشید تنها تیرهای فلزی که در داخل بتن قرار می گیرند فاقد پوشش رنگ باشند تا یکپارچگی بیشتری با بتن داشته باشند و مابقی اجزاء سازه باید دارای پوشش رنگ باشد.
[تصویر: 1477641352.jpg]
شکل: نمونه اسکلت فلزی که به طرز صحیحی قسمت های مرتبط با بتن رنگ نشده ­اند.
3- صفحات اتصال مهاربندها و ابتدا و انتهای تیرها باید پس از نصب و آچار کشی نهایی، تنها در صورتی که در بتن مدفون نمی گردند با رنگ پوشش داده شوند.
4- بهتر است برای سهولت کار، پیچ های بولت های فونداسیون قبل از آغاز بتن ریزی بوسیله گریس پوشانده شوند تا توسط بتن آلوده نگردد.
[تصویر: 1478381879.jpg]
شکل: بولت های صفحه ستون که به دلیل اجرای نادرست و در نظر نگرفتن تمهیدات لازم مانند گریسکاری به بتن آغشته شده اند و نصب اسکلت فلزی و تنظیم صفحه ستون را با مشکل مواجه خواهند نمود.
منبع: mojepishro.ir
0
نکاتی در مورد اجرای سقف تیرچه بلوک
در صورتی که سقف تیرچه بلوک مطابق اصول مهندسی و رعایت نکات فنی آن اجرا گردد از ضریب ایمنی بسیار بالایی برخوردار می باشد.
ابتدا باید تیرچه‌ها روی پل های اصلی، (تیرهای فلزی)، در ترازهای موردنظر کارگذاری شوند. فاصله بین تیرچه‌ها با بلوک های مجوف پر شده و پس از نصب میلگردهای حرارتی و میلگردهای تکمیلی بر اساس نقشه‌های اجرایی، بتن دال سقف ریخته می‌شود. آرماتورهای اصلی تیرچه باید به طول 15-10 سانتیمتر با تیرهای اصلی درگیر شوند و به هیچ وجه نباید این آرماتورها را به تیرهای فلزی جوش داد. نظر به اینکه تیرچه‌ها به استثنای تیرچه‌های با جان باز قبل از یکپارچه شدن سقف قادر به تحمل بار سقف نیستند، باید توسط تعدادی چارتراش و پایه (جک ها یا شمع ها)به نحو مناسب و مطمئنی نگهداری شوند. در موقع اجرا باید خیز مناسبی به طرف بالا به تیرچه‌ها داد تا پس از اجرا و یکپارچه شدن سقف و وارد شدن بارهای وارده این خیز حذف شود. مقدار خیز در کارگاه با تجربه به دست می‌آید، معمولاً به ازای هر متر طول دهانه 2 میلیمتر خیز در نظر گرفته می‌شود. در مورد زمان برچیدن پایه‌ها و پایه‌های اطمینان، باید مندرجات مبحث نهم مراعات گردد.
برای آشنایی با اجرای سقف های تیرچه بلوک توجه نکات زیر را مد نظر داشته باشید تا از سقفی که بالای سرتان قرار خواهد گرفت مطمئن باشید.
1- جک هایی که در زیر سقف های تیرچه بلوک برای تحمل وزن بتن تازه تا رسیدن به مقاومت اولیه آن استفاده می شود حداقل 10 روز باید بدون تغییر باقی بمانند.
[تصویر: 1490093890.gif]
شکل: استفاده از جک ها (شمع ها)ی نگهدارنده تیرچه ها برای بتن ریزی. این جک ها را می توان طوری اجرا نمود که به ازای هر دو متر طول تیرچه حدود 2 میلیمتر وسط تیرچه را بالاتر نگهدارد تا بعد از بتن ریزی این خیز حذف شود.
2- دقت نمایید تا سر تیرچه ها از بال تیرآهن جدا نشده باشد. گاهی بر اثر بی دقتی در نصب جکهای زیر سقف تیرچه ها از روی بال تیرآهن جدا شده و بالاتر قرار می گیرد. این جکها باید به نحوی اجرا شود که میلگردهای دو سر تیرچه روی بال تیرآهن قرارگیرد.
[تصویر: 1461717735.jpg]
شکل: سر تیرچه که از روی بال تیرآهن بلند شده است.

[تصویر: 1394613666.jpg]
شکل: سر تیرچه که از روی بال تیرآهن بلند شده است.
3- در صورتی که تیرچه به یک تیرآهن منتهی می گردد میبایست با استفاده از میلگرد ممان(لنگر)منفی، تیرچه به تیرآهن مهار شود تا در زمان زلزله دچار گسیختگی نگردد.
[تصویر: 1419737713.gif]
شکل: نمونه میلگرد ممان منفی و نحوه اجرای آن.
4- در شکل زیر میلگردهای ممان منفی نشان داده شده است، این میلگردها موجب می شود تا سقف شما به صورت یکپارچه عمل کرده و ایمنی آن بسیار بالا رود. توجه داشته باشید که هر تیرچه باید توسط این میلگردها به تیرآهن باربر خود متصل گردد. در محل هایی که دو تیرچه در امتداد هم مطابق شکل بعدی به یک تیرآهن متصل می گردند باید بوسیله میلگردهای ممان منفی تیرچه ها را به تیرآهن متصل نمائیم.
[تصویر: 1419204088.jpg]
شکل: میلگرد ممان منفی بین تیرچه ­های دو طرف یک تیرآهن.
5- ضخامت بتن بر روی سقف باید حداقل 5 سانتی متر باشد. برای آنکه بتوانید این ضخامت را به دست آورید کافی است حدود 4 قطعه نیمه آجر را بر روی 4 نقطه مختلف از بلوک های سقفی بگذارید، بتن می بایست پس از اجرا لبالب آجرها گردد.
6- میلگردهای حرارتی بر روی سقف باید به صورت شبکه ایی با اضلاع 25 سانتی متر اجرا گردد. شبکه­ای که در شکل های بعدی می­ بینید با اضلاع 25 سانتی متر می باشد.


[تصویر: 1489944539.gif]

شکل: شبکه میلگرد­های سقف با فاصله ­های 25 سانتی متر در دوجهت.
تذکر: میلگردهای مصرفی می بایست کاملاً صاف باشد.

[تصویر: 1414349549.jpg]
شکل: نمونه شبکه آرماتورهای منظم و صاف.

[تصویر: 1464006153.jpg]
شکل: نمونه شبکه آرماتورهای نامنظم و ناصاف.
7- بتن مصرفی بر روی سقف حتما میبایست به صورت یکپارچه اجرا شود و نباید بین بتن ریزی فاصله ایی ایجاد گردد.
[تصویر: 1416939405.jpg]
شکل: بتن ریخته شده و رها شده که سفت شده است و هنگام ریختن بتن سقف باعث ازبین رفتن مقاومت این قسمت می شود.
[تصویر: 1454235265.jpg]
شکل: بتن ­ریزی نباید در چند مرحله با فاصله زمانی زیاد انجام شود. ریختن قسمتی از بتن و گذشت زمان طولانی (بیش از چند ساعت)باعث خرابی عملکرد سقف و کاهش مقاومت آن می شود.
8- قبل از بتن ریزی باید سقف از هرگونه آلودگی همچون بتن خشک شده، شن و ماسه و یا خرده های سفال در مقاطع حساس همچون محل اتصال تیرچه به سقف پاک شود.
[تصویر: 1401509329.gif]
شکل: 1: محل بتن ریزی که مملو از آلودگی و مواد زاید می­ باشد. این مواد زاید باعث ناپیوستگی بتن و از بین رفتن مقاومت می­شود. 2: وجود آشغال در روی بال تیر آهن باعث می شود در لرزش ­های زلزله سقف از تیرآهن جدا شود. 3: مهندس ناظر نباید اجازه بتن­ ریزی قبل از تمییز کردن محل را به پیمانکار بدهد.
بیاموزیم: برای شیب بندی سقف تنها از پوکه معدنی یا خرده آجرهای سفالی که سبک هستند استفاده نمایید. سقف هرچه سبک تر باشد ایمنی آن بالاتر است.
منبع: mojepishro.net
0
بند کاشی و سرامیک زیبایی خاصی به کار می دهد و موجب محکم تر شدن نصب کاشی و سرامیک می شود. کار بند کشی در کاشیکاری و سنگ کاری یکی از مراحل پایانی کار می باشد و به دلیل این که در ظاهر کار نمایان می شود از اهمیت برخوردار می باشد.
برای بهتر شدن بندکشی کاشی و سنگ باید نکاتی را قبل، حین و بعد از بند کشی مورد توجه قرار دهید:
نکات قبل از بند کشی:
از هم ردیف بودن بند ها و سفت بودن کاشی و سرامیک ها در نصب مطمئن شوید
سپس:
1. سطح کار را از هرگونه مواد و مصالح با قیمانده تمیز کنید.
2. به کمک برس سیمی فلزی مواد لابه لای بند ها را خالی کنید.
3.به کمک جارو یا پارچه سطح کار را تمیز نمایید.
نکات حین بند کشی:
1. وسایل لازم را در اختیار داشته باشید مانند: دستکش، پارچه برای تمیز کاری. کاردک پلاستیکی و فلزی و چوب بندکشی
2. مواد بند کشی را با آب مخلوط نمایید برای بند کشی کاشی کف آن را به صورت دوغاب و برای بند کشی کاشی دیوار آن را به صورت خمیر با مایه شلتر بسازید.
برای تهیه خمیر می توانید از سیمان سفید + پودر سنگ الک شده یا مواد آماده بندکشی استفاده نمایید.
(این نکته را اضافه کنم که پودر سنگ برای استحکام بند و سیمان سفید برای چسبندگی بند است)
3. به اندازه مساحتی که از پس آن بر آیید و مواد خشک نشود لابه لای بند ها را مواد بند کشی بکشید. معمولا در کف 20 متر و در دیوار 2 متر مربع.
به این صورت بند خمیری را به لابه لای بند ها با کمک دست کش بکشید:
بعد از کشیدن خمیر بند کشی آن را به کمک کاردک جمع کنید و سپس یک دست دستمال کشیده و لای بند ها را با کمک چوب بند کشی به یک شکل بتراشید و دست آخر سطح کار را با پارچه تمیز دیگری براق کنید.
نکات بعد از اجرای بند کشی:
1. حداقل به مدت 12 ساعت از فضای مورد نظر استفاده نکنید. آب و هر گونه مواد اضافی به روی کار نریزید تا بند کشی به طور کامل خشک شود.
2. از مواد اسیدی برای تمیز کردن کاشی و سرامیک استفاده نکنید.
3. هر 4 سال یکبار بند کشی کاشی و سرامیک ها را تمدید کنید.
منبع: kashikari.ir
0

معنای پرده بکارت چیست؟

پرده بکارت، غشاء البکاره، هایمن،hymen، به زبان لاتین برگرفته از نام الهه عروسی در فرهنگ یونان باستان است. در زبان فارسی بکارت به مفهوم دوشیزه بودن، دختری و تازگی استفاده می شود.بکارت در اصطلاح پزشکی به انواع پرده ها گفته می شود. از جمله پرده یا غشایی که قلب را احاطه می کند ولی به دلیل کاربرد بیشتر آن در غشای واژن، این واژه، معادلی برای پرده بکارت واژن جا افتاده است.

اما در اصطلاح عموم، پرده بکارت به بافت یا غشای نازکی می گویند که از جنس مخاطی است و ورودی مهبل زن را به صورت ناقص می پوشاند.

به چه کسی باکره می گویند؟

از دیدگاه های مختلف مفهوم باکرگی متفاوت است. از نظر پزشکی به دختری باکره می گویند که پرده بکارتش سالم باشد. بنابراین حتی اگر پرده بکارت او به یک علت طبیعی و بدون دخول آلت، مانند وارد شدن یک شی در واژن به صورت تصادفی، پاره شود، آن شخص دیگر باکره نخواهد بود.

از نظر فقهی به دختری باکره می گویند که پرده بکارت او سالم باشد. با این توضیح که وقتی اولین نزدیکی و دخول صورت گرفت دیگر دختر باکره محسوب نمی شود، ولو پرده بکارت وی از نظر علمی سالم بماند و هیچ آسیبی نبیند.از نظر قضایی و قانونی دختری باکره است که سابقه ازدواج ثبت شده نداشته باشد.

بنابراین به محض این که اولین ازدواج وی ثبت شود، وی دیگر دوشیزه نخواهد بود، حتی اگر از نظر علمی و فقهی پرده بکارت وی سالم باشد. همچنین حتی اگر پرده بکارت دختری سالم نباشد و در عین حال سابقه ازدواج برای وی ثبت نشده باشد، از نظر قانونی باکره خواهد بود.

فرایند شکل گیری پرده بکارت به چه صورت است؟

تشکیل پرده بکارت -اندام جنسی جنین در مراحل اولیه رشد کاملاً بسته است و به مرور لایه های پوستی به صورت ناقص از هم جدا می شوند وپرده بکارت را تشکیل می دهند. پرده بکارت شکل ثابتی ندارد و در بسیاری از زنان نیز از ابتدا وجود ندارد و به مرور تشکیل می شود. در صورتی که در مرحله قبل از تولد تقسیم لایه های پوستی به طور کامل انجام شود، باعث می شود تا این دسته از خانم ها که درصد کمی از جامعه هستند، به طور مادرزادی پرده بکارت نداشته باشند.

فایده پرده بکارت چیست؟

برخی تصور می کنند وجود پرده بکارت فقط برای اثبات دوشیزگی و عدم ارتباط جنسی زن است. در پاسخ به این سوال و نیز فواید پرده بکارت می گویم:

1. پرده بکارت مختص انسان نیست. بسیاری از پستانداران مانند اسب، وال و.نیز از وجود چنین پرده ای بهره مندند. در حالی که در حیوانات مساله دوشیزگی مفهومی ندارد. بنابراین عامل وجود پرده بکارت در انسان نمی تواند صرفا اثبات دوشیزگی باشد و اگر کسی پرده بکارت را نداشت به مفهوم پاک نبودن یا ارزش نداشتن این شخص نیست.

پرده بکارت

2. اگر علت پرده بکارت عدم رابطه جنسی باشد، بدون اسیب رساندن به این پرده نیز می توان رابطه جنسی داشت. بنابراین نمی توان داشتن یا نداشتن پرده بکارت را نشانه پاکی یا ناپاکی یک شخص دانست. علاوه بر این چه بسا فردی پس از رابطه توبه کرده باشد و مقام معنوی ای بالاتر از کسی که پرده بکارت دارد، داشته باشد.

3. بسیاری از پزشکان می گویند،پرده بکارت موجب حفظ دستگاه تناسلی از بیماری های عفونی در نوزادی است.

4. برخی نیز معتقدند که پرده بکارت مانند آپاندیس است که فلسفه آن چندان روشن نیست.

محل قرار گیری پرده بکارت کجاست؟

پرده بکارت در حقیقت بخش خارجی اندام جنسی است.به همین دلیل دقیقا در ورودی دهانه واژن تعبیه شده است. اما ورودی دهانه واژن در برخی از افراد در همان ابتدای اندام تناسلی است و به سادگی قابل رویت و تشخیص است و در برخی نیز در عمق است و مشاهده آن به طور معمول امکان پذیر نیست.

بعضی مادر زاد پرده بکارت ندارند، بعضی دیگر پرده بکارتشان بدون سوراخ است، درحالیکه برخی دیگر پرده بکارت بسیارضخیمی دارند که ممکن است برای پاره کردن آن،کمک پزشک مورد نیاز باشد تا از بروز درد در هنگام ارتباط جنسی جلوگیری شود،این شیوه را بریدن پرده بکارت می نامند.

طی اولین دخول در شب زفاف، پرده بکارت در چند جا پاره شده و به چند قطعه تقسیم می شود، غالباً تا زمانی که زن نوزادی به دنیا بیاورد باقیمانده پرده بکارت در دهانه واژن وجود خواهد داشت.

پرده بکارت یک غشا نازک، همراه با سوراخ یا سوراخهایی برای عبور جریان خونریزی عادت ماهیانه از درون آن است می توان گفت در بچه ها و اطفال پرده بکارت ه می تواند تا حدی یک نقش محافظتی را در برابر وارد شدن اشیا به داخل واژن بازی کند.

آیا همه پرده های بکارت شبیه هم هستند و در همه آن ها موقع پاره شدن،خونریزی وجود دارد؟

پرده های بکارت با یکدیگر متفاوتند. انواع گوناگونی از پرده بکارت شناسایی شده اند اما از بین آنها به طور کلی رایجترینشان عبارتند از:

الف)پرده بکارت حلقوی: در این نوع پرده بکارت، پرده به صورت حلقه ای دور ورودی واژن را می پوشاند. لذا در خیلی از موارد خون ریزی ندارد.

ب)پرده بکارت ارتجاعی: پرده ای که به اندازه کافی انعطاف پذیر و قابل ارتجاع است و به هنگام ورود آلت تناسلی پاره نمی شود، یا اینکه به طور جزئی پاره می شود و معمولاً خونریزی ندارد.

ج)پرده بکارت تیغه ای: پرده تیغه ای یا دو سوراخی، پرده ای است که یک تیغه ممتد در طول واژن دارد. خون ریزی دارد.

د)پرده بکارت غربالی: پرده غربالی یا سوراخ سوراخ، پرده ای است که به طور کامل در عرض مهبل کشیده شده اما سطح آن سوراخ سوراخ است. خون ریزی دارد.

ھ)پرده بکارت بسته: پرده بسته یا پرده بدون سوراخ، پرده ای است که تنها با خروج نوزاد پاره می شود. امّا به صورت خطوط نامنظم گوشتی پیرامون ورودی واژن باقی می ماند. همان طور که قبلا هم گفتیم، در دخترانی که به سن بلوغ می رسند. در صورتی که دارای پرده بسته باشند، خون قاعدگی پشت آن جمع شده و نمی تواند خارج شود و در نتیجه باعث بروز درد می شود. اینگونه افراد باید به پزشک مراجعه نمایند تا طی عمل جراحی و ایجاد برش در سطح پرده، خون قاعدگی از آن خارج شود.

پرده بکارت حلقوی چیست؟ یعنی یک چیزی شبیه پرده است یا این که فقط یک سوراخ کوچک است که با دخول پاره می شود؟

پرده های بکارت حلقوی دو نوعند:

1)قابل اتساع

2)غیرقابل اتساع

انواع پرده های بکارت حلقوی غیرقابل اتساع در حین اولین دخول آلت تناسلی مردانه پاره می شوند و مانند سایر انواع بکارت هستند.اما انواع حلقوی قابل اتساع علیرغم دخول ممکن است پاره نشده و برای مرد این تصور را ایجاد کنند که همسر او باکره نیست. افراد زیادی به خاطر این توهم مکررا به پزشکی قانونی مراجعه می کنند ولی با یک معاینه سطحی توضیحات لازم را به این ها می دهند.در عین حال در لبه پرده بکارت حلقوی قابل اتساع می توان علائم سائیدگی خفیف یا خونمردگی را مشاهده کرد.

آیا می توان تشخیص داد که پرده بکارتی وجود دارد یا نه و نوع آن چیست؟

تشخیص پرده بکارت تنها از طریق معاینه امکان پذیر است. برای معاینه پرده بکارت نیز، سه راه وجود دارد.

- مراجعه به متخصص زنان و زایمان یا اورولوژیست. در این صورت حتما به متخصص خانم مراجعه کنید. هم برای این که گناه نکرده باشید. زیرا معاینه بدون ضرورت زن توسط مرد، جایز نیست. هم این که امنیت روانی بیشتری دارید. هم این که از عواقب سو آن در امان خواهید بود. کمتر مردی است که اندام جنسی زن غریبه را ببیند و تحریک نشود و. مراجعه به متخصص زنان و زایمان تنها برای معاینه و اطمینان از نداشتن مشکل است. ولی جنبه قانونی ندارد.

- مراجعه به پزشکی قانونی برای گرفتن گواهی سلامت. پزشکی قانونی با توجه به تخصصی که دارد بهتر از متخصص زنان و زایمان تشخیص می دهد که ارتباط جنسی برقرار شده است یا خیر. به همین دلیل است که از نظر قانونی تنها پزشکی قانونی می تواند گواهی سلامت برای پرده بکارت صادر کند.

آسیب پرده بکارت

پرده بکارت از نظر فرم در چند نوع می باشد و برخی فعالیت ها می تواند سبب آسیب و پارگی برگشت ناپذیر پرده بکارت شود از جمله:

- ورزش های سنگین حرفه ای از جمله ژیمناستیک

- انجام نزدیکی و فعالیت جنسی با مرد - دخول آلت تناسلی

- عمل بسیار ناپسند و مضر و پر خطر خودارضایی

- برخی نیز بطور مادر زادی با مشکل آسیب یا حتی نبود پرده بکارت مواجه هستند

- تصادف

- عملهای لگنی وخیم و.

قابل توجه اینکه تمامی مسائل ذکر شده بالا توسط پزشک قابل معاینه و تشخیص صد در صد می باشد. از جمله موارد ذکر شده در بالا مسئله خودارضایی می باشد. پرده بکارت بافتی بسیار حساس و نازک دارد و با کوچکترین تحریک آسیب پذیر می باشد. گرچه تحریکات کوچک و مختصر آسیب کامل به پرده بکارت نمی رساند ولی همین آسیب جزئی برگشت ناپذیر و قابل تشخیص است و سبب حساس شدن آن و احتمال پارگی وجود دارد.

مالش گاهی ناخواسته با ورود و یا حرکت انگشت به سمت کانال واژن می تواند می تواند سبب آسیب شود اگرچه درصدش پایین است ولی یک احتمال آسیب می باشد. توصیه اکید ما اینکه از عمل بسیار ناپسند و ناخوشایند خودارضایی دوری کنید تا بر اثر چند لحظه کوتاه احساس لذت جنسی که بر اثر خودارضایی حاصل می شود و عذاب وجدان سختی را به همراه دارد، زندگی مشترک آینده خود را دچار مخاطره نسازید و خود را دچار فشارهای روحی روانی نسازید.

در خودارضایی دختران ورود انگشت و یا هر وسیله ای دیگر سبب آسیب قطعی به پرده بکارت می شود و مالش سبب بروز آسیب نمی شود.

تشخیص و بررسی آسیب به پرده بکارت برای افراد غیر متخصص بسیار مشکل می باشد. اینکه بکارت در اثر مالش آسیب نمی بیند دال بر این نیست که می توان خودارضایی با مالش رو انجام داد. این عمل سبب بروز مشکلات جدی روحی و جسمی به فرد شده و اثرات مخربی در زمان ازدواج خواهد داشت.

منبع: تلخیص از irshafa.ir,iranerooz.com

دانستنیهای قبل و بعد از ازدواج

آسیب و پارگی پرده بکارت

آیا فقط بایک بار مقاربت پرده بکارت ممکن است از بین برود؟

داروی معجزه آفرین ترمیم پرده بکارت

سوال و جوابهایی در مورد پرده بکارت!